De Rooy zorgt zelf wel voor stroom - LOGISTIEK EN INNOVATIE [7]

Het was eigenlijk heel erg voor de hand liggend, zo blikt Peter de Rooy er nu op terug. De batterijen van de twee elektrische stadsdistributiewagens waar hij zeven jaar geleden mee begon te rijden, waren nog best in staat om een tijdje mee te kunnen nadat de wagens zelf moesten worden vervangen.

Wat bracht jullie op dit idee?

"De batterijen bleken nog voor 80 procent te werken en kregen daarom een nieuw leven, namelijk in een stationaire opstelling waar ze door de stroom van de 3.000 vierkante meter zonnepanelen op het dak van onze locatie in ’t Goy continu worden geladen en daarmee de nieuwe stadsdistributiewagens op elk willekeurig moment van stroom kunnen voorzien. De ‘afgedankte’ batterijen kregen bovendien gezelschap van een serie vergelijkbare batterijen uit Zwitserland, die ik op de kop wist te tikken. Mensen weten vaak niet goed wat ze met de batterijen moeten doen als de wagens vervangen moeten worden. We hebben de batterijen getest, en die bleken dus met hun restcapaciteit in een stationaire opstelling nog prima te kunnen functioneren.”

Hoe hebben jullie het aangepakt?

"Door de samengevoegde batterijen ontstond - direct al - een buffer van 550 kWh waarmee we het huidige stadsdistributiewagenpark elke dag tussen de ritten door nog eens herladen. Dat kan  met de snellader die we samen met het Amsterdamse bedrijf Hedshoge hebben ontwikkeld. De zeldzame keren dat een elektrische stadsdistributiewagen een paar kilometer voor aankomst de brui eraan gaf en door een andere wagen moest worden afgesleept, waren daardoor voorgoed voorbij. Met onze elektrische stadsdistributiewagens, die elk een bereik van zo’n 200 km hebben, rijden we nu zo’n 45.000 – 50.000 km per jaar."

Dit concludeert de expert

Mooi initiatief, dat getuigt van innovatief vermogen. Batterijen voor de opslag van energie zijn sterk in ontwikkeling en de rendementen verbeteren snel, daardoor is de huidige toepassing van buffering nog beperkt (bijvoorbeeld de Tesla Wallmount). Gebruik maken van bestaande middelen voor buffering is zeker een heel mooi alternatief. Het elektriciteitsnet kan de groei, mede als gevolg van elektrisch rijden, maar moeilijk bijhouden en buffering 'local for local' is hierbij een interessante oplossing. Mogelijk zijn we nu, met de productie van zonnepanelen en batterijen, ons eigen milieuprobleem voor de toekomst aan het creëren. De oplossing van de Rooy is alvast een deeloplossing van dit probleem. Als straks de salderingswet wegvalt, is het opslaan en verbruiken van eigen geproduceerde stroom economisch heel aantrekkelijk.

Wat is het voordeel op lange termijn?

"Interessant is dat we met deze buffer slim inspelen op eventuele toekomstige capaciteitstekorten van het elektriciteitsnet. We hoeven niet bang te zijn voor een tekort aan stroomvoorziening zoals vorig jaar, toen er een enorm zonnepaneelveld was aangelegd en het elektriciteitsnet het af en toe niet kon bolwerken waardoor de regio soms zonder stroom zat. Ook zijn we niet meer verplicht om stroom terug te leveren aan het net als onze eigen zonnepanelen teveel leveren, met alle administratieve rompslomp van dien. We hebben hier simpelweg een energiebuffer in eigen beheer."

Nog nagedacht over alternatieven?

"Ik overweegt nog wel om een serie kleine windmolens aan de opstelling toe te voegen, zodat we twee energiebronnen voor de buffer heeft. Die buffer is overigens traploos uit te breiden met meer batterijen, zodat op elke behoefte geanticipeerd kan worden. Het is vooral vooruitlopen op de toekomst wat ik probeer te doen. Windmolens zijn echter momenteel een politieke discussie in deze gemeente, dus dat zullen zeker geen grote exemplaren worden zoals je langs de A15 ziet. Eerder een aantal kleine van slechts enkele tientallen meters hoog. Maar dit onderwerp is nog in studie. Ik noem het omdat ik wil aangeven dat ik alle mogelijkheden onderzoek.”