Pragmaat. Eigenlijk wist hij niet dat hij behoorde tot een generatie die zo werd genoemd. Maar Nico Kuipers voldoet prima aan het profiel, dat daar bij hoort. Iemand met ruime werkervaring, die gewend is om veranderingen door te voeren, afstand kan nemen van poldermodellen uit de vorige generatie. Concreet, to-the-piont, leergierig en gericht op zelfontplooiing.
Kuipers gaat over de global supply chain bij groothandelsbedrijf Kramp in Varsseveld. Oorspronkelijk komt hij ook uit de
Achterhoek, maar hij woont al jaren in Nijmegen. Zijn expertise zit niet zozeer in wat hij noemt de ‘hardcore’ logistiek (warehousing, transport), maar vooral in de supply chain hoek, voorraadbeheer, netwerkontwerp, supply chain planning en IT.
“Ik zoek het vooral in optimalisatie. Op bepaald moment heb je dan gerealiseerd wat je wilde realiseren, en dan begin ik al snel om me heen te kijken.”
Koos je bewust voor de logistiek?
“Ja, dat wel. Maar dan vooral dus de supply chain hoek. Wat mij triggerde was de professionalisering die ik in de supply chain wereld zag ontstaan; onderscheidend willen zijn als bedrijf in logistieke processen. Ik ben ooit begonnen in de supermarktwereld, bij Albert Heijn met name, dat was in de jaren negentig echt een voorloper op dit gebied. Dat sprak mij enorm aan.”
Is de logistiek een stuk opgeschoten inmiddels?
“Dat vind ik wel en zie ik ook om me heen. Maar toch zijn er nog altijd veel bedrijven die vanuit de productkant en de marketingkant van alles beloven, terwijl de logistieke organisatie daar helemaal niet klaar voor is. Voor veel bedrijven is de supply chain een soort blackbox, een erfenis uit het verleden, waarin van alles gebeurt zonder dat ze dit weten om te zetten naar waardecreatie. Je kunt dat beschouwen als een muur waar je intern tegen oploopt. Maar ik zeg liever: je maakt deel uit van het probleem, dus kom met een oplossing.”
Heeft de logistiek gebracht wat je hoopte?
“Dit is echt een ontzettend leuk werkgebied. Je kunt heel strategisch bezig zijn met waardepropositie en het maken van vertaalslagen, maar als er morgen een containerschip overdwars ligt in het Suezkanaal, dan wordt logistiek opeens heel operationeel. Beide aspecten spreken me aan. Ik kan op strategisch niveau prima mee, maar ik vind het ook leuk om op de warehousevloer snel te kunnen zien wat goed gaat en wat niet, omdat ik ook die ervaring heb. Ik ontwikkel me nog elke dag en dat is belangrijk voor me. Als ik rondjes rond de kerk moet gaan draaien ga ik wat anders doen.”
Werk je met veel verschillende generaties?
“Zeker, we hebben behoorlijk veel mensen die net zijn afgestudeerd en dan in mijn team komen. Millennials bijvoorbeeld en die zijn ontzettend leuk om mee te werken. Ik heb geleerd dat je ze een proeftuin moet geven, waarin ze kunnen experimenteren zonder al te veel kaders. Dan komen ze ook met wonderlijke
oplossingen voor de dag. Dus niet zeggen wat ze moeten doen, maar wel aangeven in welke richting ze kunnen ontwikkelen.”
Minder binding met het bedrijf, stoort je dat?
“Nee, helemaal niet. Ik ben blij dat ik werk bij een bedrijf waarin we hen die kans kunnen bieden. In het verleden heb ik wel de verkeerde inschatting gemaakt: geef ze een leuke baan, dan blijven ze wel zitten. Zo was het bij ons wel in die tijd, maar nu moet je echt intellectuele uitdagingen geven, helpen bij het meedenken over ontwikkelperspectief en dat ook nakomen.”
Hoe zie je je eigen toekomst voor je?
“Ik gedij goed in een organisatie die volwassen is, waar structuren zijn aangelegd en systemen voorhanden zijn. Dus werken bij een start-upbedrijf trekt me minder. Verder blijf ik graag in de supply chain actief. Misschien wel een keer als eindverantwoordelijke in een handels- of distributiebedrijf als CEO of managing director; dat zou ook een logistiek dienstverlener kunnen zijn. Eerlijk gezegd spreekt een heel corporate bedrijf met een enorme omvang me minder aan. De omvang van Kramp, met 1 miljard euro omzet en 3.500 medewerkers wereldwijd, dat past denk ik het beste bij mij.”
